>> Wie is Ramon en wat is zijn werkwijze <<

Ik ben Ramon; in 1975 geboren te Amsterdam, vader van twee meiden, man van Cathelijn. Ik ben opgegroeid in het toen nog kleine en knusse dorpje Abcoude. Als hoog sensitief jongetje had ik op vrij jonge leeftijd al veel indrukken opgedaan;

• doodgeboren en daardoor gevoelig geworden voor angsten ( fight en flight modus altijd aan ).
• mijn vader was een jaar lang ernstig ziek ( angst voor verlies ).
• al vrij snel daarna brandde ons huis deels af ( onveiligheid; controledrang ging aan ).
• een half jaar later belandde ik drie maanden in het kinderziekenhuis, omdat mijn gebroken been niet wilde genezen ( vertrouwen in lijf deels kwijt geraakt en verlatinsgangst ontwikkeld, omdat ouders maar twee keer per week op bezoek mochten )..

En dit allemaal voor mijn vijfde levensjaar. Het heeft mij achteraf gezien allemaal enorm gevormd, maar als kind heb je daar natuurlijk geen notie van.

Mijn hooggevoeligheid sloeg door dit alles door in overgevoeligheid. Ik was snel angstig. Mijn sociale leven raakte wat op de achtergrond. Ik begon steeds vaker te pleasen om zo goedkeuring te krijgen van de mensen om mij heen én om mijn ouders te ontlasten. Zo ontstond de helperholic. Daarnaast nam ik gedragsmatig de perfectionist en de controlefreak van mijn moeder over.

Vanaf mijn tiende werd ik buitengesloten door de jongens, omdat ik totaal andere interesses had dan zij ( vissen, natuur, schilderen ). Ook dit heeft mij achteraf gevormd.

Op mijn zestiende jaar had ik keurig alle diploma's gehaald, had ondertussen ook veel vrienden gemaakt, was deels over mijn angsten heen gegroeid, maar voelde ik me toch nooit écht verbonden met mijn vrienden op het niveau dat bij mij paste. Ik begon mij daardoor alleen te voelen ondanks mijn grote netwerk.

Mijn mind kon ik ondertussen nooit meer uischakelen; de innerlijke criticus, de controlefreak en de perfectionist regeerden mij volledig. Om te ontsnappen aan die eenzaamheid én het eeuwige gedenk en gepieker raakte ik uiteindelijk gokverslaafd. Iets wat ik tien jaar ben geweest. Door het lesgeven aan kinderen en door professionele ondersteuning die ik voor mezelf had ingevlogen, kwam ik uiteindelijk van de verslaving af en begon ik mezelf weer terug te vinden. Ik kwam weer in contact met mijn gevoelswereld en de controlefreak, de perfectionist en de helperholic verdwenen naar de achtergrond.

Op mijn dertigste ontmoette ik Cathelijn. Ik was in deze fase van mijn leven goed in balans en leefde, achteraf gezien, toen wel al redelijk centered. Ik werkte op dat moment trouwens nog als leerkacht basisonderwijs. Een jaar later kregen we al onze eerste dochter die heftige gedragingen vertoonde en bleef vertonen. Dit bracht mij, mijn partner en onze relatie behoorlijk uit balans. In die periode verliet ik ook nog eens het onderwijs en onderging ik een commerciële vuurdoop bij Randstad Holding. Na twee jaar gewerkt te hebben als jobcoach en management recruiter stapte ik over naar de branche kinderopvang. Daar kwamen pedagogiek en commercie samen. Binnen de kortste keren bekleedde ik de hoogste managementfuncties met de daarbij horende salarissen.

Maar gelukkig zijn? Vreugde ervaren? In balans zijn? Energie hebben? Fijne relaties aangaan? Fysieke gezondheid ervaren? Nee, dat werd door mijn werk en thuissituatie steeds minder. Uiteindelijk volgden er burn-outs, fases van oververmoeidheid, periodes van neerslachtigheid, heftige fysieke klachten, overspannenheid en ga zo maar door. En dat terwijl ik wel een topbaan had, ondertussen twee kinderen, een mooie, lieve en breed ontwikkelde vrouw, mijn ouders leefden nog, we hadden een klein huisje aan het water, twee mooie auto's, kasten vol kleding en een agenda vol leuke uitjes voor in het weekend. Dus de ingrediënten waren er wel; het nestje was af.

Achteraf gezien ging er het volgende mis;

• Mijn werk leverde wel veel geld op, maar dwong mij de hele dag in mijn mind.
• Volle werkagenda's maakte dat ik het contact verloor met mijn lichaam en mijn emoties; alle aandacht ging volledig naar mijn gedachten / mijn mind. Ik raakte dus afgesneden van een deel van mezelf.
• De helperholic in mij was weer aangegaan en maakte dat ik teveel aan anderen dacht en te weinig aan mezelf. Ik deed er immers pas toe als ik dingen deed voor de ander en moest vooral de harmonie en verbinding in stand houden.
• De innerlijke criticus, de perfectionist en controlefreak waren er ook weer. Die vonden dat ik altijd alles af moest hebben en dan ook nog eens op een perfecte manier.
• Deels onverwerkt oud zeer uit mijn jeugd bleef die helperholic en de innerlijke criticus aanwakkeren; ik kwam er zelf niet vanaf.
• Mijn dochter met zware gedragsproblemen maakte dat ik mij uiteindelijk steeds meer ging terugtrekken thuis.
• De relatie met Cathelijn begon ook steeds meer af te brokkelen; ze miste terecht de emotionele connectie met mij.
• En mijn lijf? Die trok het niet meer met langdurige rugklachten, darmissues, spierpijnen et cetera tot gevolg.
• Burn-outs, bore-outs, oververmoeidheid en overspannenheid wisselden elkaar af.

Dit ging ik eraan doen om volledig in mijn center terecht te komen;

• Aan mezelf werken m.b.v. menig coach, healer, psycholoog en workshopbegeleiders.
• Diverse cursussen en opleidingen volgen.
• Mij enorm verdiepen in allerlei boeken over persoonlijke ontwikkeling.
• Mijn partner te gaan zien als spiegel van alles wat nog in mij leeft.
• Terugvallen én steeds weer opnieuw te beginnen.

Uiteindelijk belandde ik helemaal in mijn center en kon ik mijn leven anders gaan leven en beleven met als gevolg;

• Bewust keuzes leren maken gebaseerd op wat mijn mind, lijf en gevoel zegt. Wat ik wil ervaren staat centraal i.p.v. wat ik moet doen.
• Stappen in vertrouwen i.p.v. in controledrang en doemscenario's.
• Altijd en overal kleur bekennen; mijn authentieke-ik mag er zijn ( geen zefliefde issues meer ).
• Een superfijne, complete en verdiepende relatie met Cathelijn.
• Een goedlopende praktijk voor relatietherapie die ik samen met Cathelijn run ( zie Release & Connect ).
• Mijn mannewerk ontwikkelt zich gestaag.
• Ik ben omringd door een groep superfijne vrienden die volledig bij mij passen.
• Het dagelijks ervaren van innerlijke rust & balans.
• Een zeer gezond lichaam.
• Tijd en ruimte voor mijn passies; reizen, sporten, seks, koken, moestuin en schilderen.
• Een relatie met mijn dochter die niet echt verbeterd is, maar waar ik wel senang mee ben geworden.
• Nog steeds genoeg verdienen om alles te kunnen doen wat ik wil, terwijl mijn werk niet als werken voelt.